Mei 2020
29 mei 2020
Kelly was naar de dierenarts gebracht omdat ze huilde als ze at dus hadden we een afspraak gemaakt voor haar tanden.
Twee (grote) tanden zijn getrokken dus hopelijk voelt ze zich snel weer beter.
Twee (grote) tanden zijn getrokken dus hopelijk voelt ze zich snel weer beter.
21 mei 2020
Tiny was naar de dierenarts gebracht omdat hij de laatste twee dagen niet wilde eten en we dachten ook dat er iets met zijn tandjes was dus hadden we daarvoor een afspraak gemaakt.
Het klopte dat hij nogal slechte tandjes had dus de dierenarts heeft hem onder narcose gebracht om die tandjes te trekken. Na een tijdje belde de dierenarts me en vertelde dat ze 5 tanden had getrokken maar dat zijn hartje ineens was gestopt.
Ze hebben hem gereanimeerd waarmee ze zijn hartje weer op gang kregen, en een bloedtest gedaan. Daaruit kwam dat zijn nieren heel erg slecht waren. Hij lag aan het infuus toen de dierenarts me opnieuw belde en tegen me zei dat hij geen kwaliteit van leven meer zou hebben...
We waren hier totaal niet op voorbereid maar we wilden hem natuurlijk niet laten lijden dus met pijn in ons hart hebben we de meest moeilijke beslissing genomen en hem over de regenboogbrug laten gaan.
RIP lieve Tiny, in elk geval hebben we je het allerbeste leven kunnen geven.
Het klopte dat hij nogal slechte tandjes had dus de dierenarts heeft hem onder narcose gebracht om die tandjes te trekken. Na een tijdje belde de dierenarts me en vertelde dat ze 5 tanden had getrokken maar dat zijn hartje ineens was gestopt.
Ze hebben hem gereanimeerd waarmee ze zijn hartje weer op gang kregen, en een bloedtest gedaan. Daaruit kwam dat zijn nieren heel erg slecht waren. Hij lag aan het infuus toen de dierenarts me opnieuw belde en tegen me zei dat hij geen kwaliteit van leven meer zou hebben...
We waren hier totaal niet op voorbereid maar we wilden hem natuurlijk niet laten lijden dus met pijn in ons hart hebben we de meest moeilijke beslissing genomen en hem over de regenboogbrug laten gaan.
RIP lieve Tiny, in elk geval hebben we je het allerbeste leven kunnen geven.
16 mei 2020
EEN VERDRIETIG VERHAAL MET EEN HAPPY END
Afgelopen dinsdag, toen ik met Munchie bij de dierenarts was, werd ik geroepen door een vrouw. Een zeer onbeleefde vrouw.
Ze schreeuwde tegen me: "Animal Care?"
Dus ik zei: "Ja"
Zij: "Houd jij katten?" (nog altijd schreeuwend)
Ik: "Ja natuurlijk"
Zij: "Ik heb een kat en ik wil er van af!"
Ik dacht dat ik haar verkeerd begreep dus ik zei: "Sorry? Wat bedoelt U?"
Zij: "Ik heb een kat en ik kan hem niet meer uitstaan, hij springt overal op en ik moet alles weg zetten. Ik heb hem opgesloten in de tuin en nu huilt hij de hele tijd. Wanneer kun je hem komen halen?"
Ik ben gewend aan dit soort vragen maar de manier waarop ze sprak maakte me zó boos!
Ik vroeg haar of hij gesteriliseerd was.
Zij: "Nee"
Ik zei tegen haar dat ze hem moest laten steriliseren zodat hij rustiger zou worden maar ze zei: "Ik wil hem niet laten steriliseren! Ik wil er van af!!"
Ik vertelde haar dat een opvang niet de juiste plaats is voor een huiskat en adviseerde haar om zelf een goed thuis voor hem te zoeken.
Natuurlijk was het wel duidelijk dat ze dit niet ging doen dus 's avonds heb ik haar gevraagd me een foto te sturen zodat ik kon proberen een goed thuis voor hem te zoeken. Vrijwel gelijktijdig kreeg ik een telefoontje van haar nicht die zei dat hij 3 jaar oud was en dat haar tante niet meer voor hem kon zorgen.
Ik wist dat dit een serieuze situatie was dus heb ik hem diezelfde avond op Facebook gezet.
Er kwamen wel wat adoptie aanvragen maar deze arme kater had een speciaal thuis nodig met ervaren mensen...
De volgende dag kreeg ik een nieuwe aanvraag en meteen wist ik dat dat het juiste thuis voor hem zou zijn!
Op donderdag kwamen zijn nieuwe pappie en mammie hem ophalen in Mellieha.
Ze waren ontsteld toen ze zagen waar hij zat: in een kleine betegelde tuin, zonder kattenbak, geen water, geen eten, geen speeltjes. In al die 3 jaar was hij nog nóoit naar de dierenarts geweest en hij had ook nog nóoit natvoer gekregen....
Gisteren is hij naar de dierenarts geweest. Hij is gesteriliseerd en heeft een microchip gehad, op onze kosten. Zijn nieuwe ouders hebben verder alle testen laten doen en alles was goed, alleen had hij ondergewicht en een behoorlijke worminfectie, waarvoor hij is behandeld en nog meer behandeling nodig zal hebben.
Als ik blije foto's van hem krijg zal ik een update plaatsen.
Afgelopen dinsdag, toen ik met Munchie bij de dierenarts was, werd ik geroepen door een vrouw. Een zeer onbeleefde vrouw.
Ze schreeuwde tegen me: "Animal Care?"
Dus ik zei: "Ja"
Zij: "Houd jij katten?" (nog altijd schreeuwend)
Ik: "Ja natuurlijk"
Zij: "Ik heb een kat en ik wil er van af!"
Ik dacht dat ik haar verkeerd begreep dus ik zei: "Sorry? Wat bedoelt U?"
Zij: "Ik heb een kat en ik kan hem niet meer uitstaan, hij springt overal op en ik moet alles weg zetten. Ik heb hem opgesloten in de tuin en nu huilt hij de hele tijd. Wanneer kun je hem komen halen?"
Ik ben gewend aan dit soort vragen maar de manier waarop ze sprak maakte me zó boos!
Ik vroeg haar of hij gesteriliseerd was.
Zij: "Nee"
Ik zei tegen haar dat ze hem moest laten steriliseren zodat hij rustiger zou worden maar ze zei: "Ik wil hem niet laten steriliseren! Ik wil er van af!!"
Ik vertelde haar dat een opvang niet de juiste plaats is voor een huiskat en adviseerde haar om zelf een goed thuis voor hem te zoeken.
Natuurlijk was het wel duidelijk dat ze dit niet ging doen dus 's avonds heb ik haar gevraagd me een foto te sturen zodat ik kon proberen een goed thuis voor hem te zoeken. Vrijwel gelijktijdig kreeg ik een telefoontje van haar nicht die zei dat hij 3 jaar oud was en dat haar tante niet meer voor hem kon zorgen.
Ik wist dat dit een serieuze situatie was dus heb ik hem diezelfde avond op Facebook gezet.
Er kwamen wel wat adoptie aanvragen maar deze arme kater had een speciaal thuis nodig met ervaren mensen...
De volgende dag kreeg ik een nieuwe aanvraag en meteen wist ik dat dat het juiste thuis voor hem zou zijn!
Op donderdag kwamen zijn nieuwe pappie en mammie hem ophalen in Mellieha.
Ze waren ontsteld toen ze zagen waar hij zat: in een kleine betegelde tuin, zonder kattenbak, geen water, geen eten, geen speeltjes. In al die 3 jaar was hij nog nóoit naar de dierenarts geweest en hij had ook nog nóoit natvoer gekregen....
Gisteren is hij naar de dierenarts geweest. Hij is gesteriliseerd en heeft een microchip gehad, op onze kosten. Zijn nieuwe ouders hebben verder alle testen laten doen en alles was goed, alleen had hij ondergewicht en een behoorlijke worminfectie, waarvoor hij is behandeld en nog meer behandeling nodig zal hebben.
Als ik blije foto's van hem krijg zal ik een update plaatsen.
12 mei 2020
Munchie is naar de dierenarts geweest. Hij had al wat slechte tandjes afgelopen februari (hij heeft tandvleesontsteking) maar de dierenarts vertelde ons destijds dat het toen niet erg genoeg was om geopereerd te worden.
We zagen dat het hem nu erg dwars zat dus hebben we een operatie afgesproken en het bleek wel dat dit heel erg nodig was want er zijn 14 tandjes getrokken!!!
Hij bloedde erg tijdens en na de operatie en dat baarde ons veel zorgen, maar na een nachtje in een lekkere knusse kooi (in onze woonkamer) ging het de volgende ochtend weer helemaal goed met hem!
Hij heeft een steroïde injectie gehad vanwege zijn slechte tandvlees (is erger dat zijn tanden) en ook antibiotica voor 10 dagen.
We zagen dat het hem nu erg dwars zat dus hebben we een operatie afgesproken en het bleek wel dat dit heel erg nodig was want er zijn 14 tandjes getrokken!!!
Hij bloedde erg tijdens en na de operatie en dat baarde ons veel zorgen, maar na een nachtje in een lekkere knusse kooi (in onze woonkamer) ging het de volgende ochtend weer helemaal goed met hem!
Hij heeft een steroïde injectie gehad vanwege zijn slechte tandvlees (is erger dat zijn tanden) en ook antibiotica voor 10 dagen.
8 mei 2020
Paula werd snel slechter dus zijn we weer met haar naar de dierenarts gegaan.
Ze was erg ziek (dat wisten we) en helaas was er niets meer wat we nog voor haar konden doen...
De enige manier om een einde aan haar lijden te maken was haar over de regenboogbrug te laten gaan.
RIP lieve Paula.
Ze was erg ziek (dat wisten we) en helaas was er niets meer wat we nog voor haar konden doen...
De enige manier om een einde aan haar lijden te maken was haar over de regenboogbrug te laten gaan.
RIP lieve Paula.
7 mei 2020
Vanmorgen wilde Babouschka niet eten, wat erg vreemd is want ze is normaal gesproken geobsedeerd door eten, en ze gedroeg zich ook raar....
Dus is ze naar de dierenarts geweest. Ze heeft een bloedtest gehad en gelukkig waren alle uitslagen oké.
Wel was ze uitgedroogd en had ze een infectie in haar mondje.
Ze heeft een infuus gekregen, een antibiotica en vitamine injectie en vanaf a.s. zaterdag een antibioticakuur voor 5 dagen.
Dus is ze naar de dierenarts geweest. Ze heeft een bloedtest gehad en gelukkig waren alle uitslagen oké.
Wel was ze uitgedroogd en had ze een infectie in haar mondje.
Ze heeft een infuus gekregen, een antibiotica en vitamine injectie en vanaf a.s. zaterdag een antibioticakuur voor 5 dagen.
7 Mei 2020
We zitten eraan te denken om deze Nederlandse website op te heffen omdat het veel extra werk is en denken dat de meeste mensen onze Engelstalige website ook wel kunnen lezen.
Voordat we dit doen, willen we graag uw mening horen.
Wilt u ons s.v.p. laten weten hoe u hierover denkt?
Stuur s.v.p. een email naar [email protected]
Dank u!
We zitten eraan te denken om deze Nederlandse website op te heffen omdat het veel extra werk is en denken dat de meeste mensen onze Engelstalige website ook wel kunnen lezen.
Voordat we dit doen, willen we graag uw mening horen.
Wilt u ons s.v.p. laten weten hoe u hierover denkt?
Stuur s.v.p. een email naar [email protected]
Dank u!
4 mei 2020
We hebben een paar heel moeilijke dagen gehad...
Afgelopen donderdag (30 april 2020), vroeg in de morgen, vonden we Paula, een van onze oudste katjes (ze is 15 jaar) levenloos op de grond. Kennelijk was ze van de (hoge) muur gevallen...
We hebben de dierenarts gebeld en we konden gelijk komen (op dit moment is dit een beetje moeilijk i.v.m. COVID-19).
Er werden rontgenfoto's gemaakt en we waren heel blij toen we hoorden dat ze niets gebroken had!
De dierenarts vond het beter om haar daar te houden, aan de zuurstof en ter observatie.
's-Avonds vertelde de dierenarts ons dat ze een traumatische breuk had en dat ze erg zwak was; waarschijnlijk had ze een infarct gehad toen ze op de muur liep en is toen gevallen...
Vrijdagmorgen vertelde de dierenarts ons dat het heel slecht ging, ze kon moeilijk ademhalen maar 's-avonds ging het weer wat beter.
Zaterdagmorgen dacht de dierenarts dat ze dood was maar later kon ze toch weer een beetje opzitten en kon weer goed ademhalen.
De breuk (hernia) is kennelijk geen complete hernia en zal waarschijnlijk vanzelf genezen dus er is
vooralsnog geen operatie nodig.
's-Avonds is het infuus verwijderd.
Zondag ging het weer wat beter. Ze kon rechtop zitten maar volgens de dierenarts was het nog lang geen 100%. Ze moest nog steeds gedwangvoerd worden.
Maandagmorgen vertelde de dierenarts dat ze naar huis kon dus we hebben haar opgehaald.
We waren erg blij dat ze weer hier was maar het gaat absoluut niet goed met haar. Ze eet niet dus we moeten haar dwangvoeren; ze loopt af en toe een beetje maar valt dan en slaapt...
We weten echt niet of we er goed aan hebben gedaan.....
Wordt ze ooit weer gelukkig?
We hebben gedaan wat we konden (de dierenarts ook) maar om haar zo te zien is echt hartverscheurend...
We hebben een paar heel moeilijke dagen gehad...
Afgelopen donderdag (30 april 2020), vroeg in de morgen, vonden we Paula, een van onze oudste katjes (ze is 15 jaar) levenloos op de grond. Kennelijk was ze van de (hoge) muur gevallen...
We hebben de dierenarts gebeld en we konden gelijk komen (op dit moment is dit een beetje moeilijk i.v.m. COVID-19).
Er werden rontgenfoto's gemaakt en we waren heel blij toen we hoorden dat ze niets gebroken had!
De dierenarts vond het beter om haar daar te houden, aan de zuurstof en ter observatie.
's-Avonds vertelde de dierenarts ons dat ze een traumatische breuk had en dat ze erg zwak was; waarschijnlijk had ze een infarct gehad toen ze op de muur liep en is toen gevallen...
Vrijdagmorgen vertelde de dierenarts ons dat het heel slecht ging, ze kon moeilijk ademhalen maar 's-avonds ging het weer wat beter.
Zaterdagmorgen dacht de dierenarts dat ze dood was maar later kon ze toch weer een beetje opzitten en kon weer goed ademhalen.
De breuk (hernia) is kennelijk geen complete hernia en zal waarschijnlijk vanzelf genezen dus er is
vooralsnog geen operatie nodig.
's-Avonds is het infuus verwijderd.
Zondag ging het weer wat beter. Ze kon rechtop zitten maar volgens de dierenarts was het nog lang geen 100%. Ze moest nog steeds gedwangvoerd worden.
Maandagmorgen vertelde de dierenarts dat ze naar huis kon dus we hebben haar opgehaald.
We waren erg blij dat ze weer hier was maar het gaat absoluut niet goed met haar. Ze eet niet dus we moeten haar dwangvoeren; ze loopt af en toe een beetje maar valt dan en slaapt...
We weten echt niet of we er goed aan hebben gedaan.....
Wordt ze ooit weer gelukkig?
We hebben gedaan wat we konden (de dierenarts ook) maar om haar zo te zien is echt hartverscheurend...